لالالالا دیگه بسه گل لاله ...

لالالالا دیگه بسه گل لاله ...

لالا لالا دیگه بسه گل لاله
بهار سرخ امسال مثل هر ساله
 
هنوزم تیر و ترکش قلب و میشناسه
هنوز شب زیر سرب وچکمه میناله

نخواب آروم گل بی خوار و بی کینه
نمی بینی نشسته گوله تو سینه؟
 
آخه بارون که نیست رگبار باروته
 سزای عاشقای خوب ما اینه

نترس از گوله ی دشمن گل لادن
که پوست شیره پوست سرزمین من
 
اجاق گرم سرمای شب سنگر
 دلیل تا سپیده رفتن و رفتن
 
بخواب آروم گل بادوم نا باور
 گل دل نازک خسته ، گل پرپر
 
نگو باد ولایت پرپرت کرده
دلاور قد گشیدن رو بگیر از سر
 
دوباره قد بکش تا اوج فواره
نگو این ابر بی بارون نمی زاره
 
مثل یار دلاور نشکن از دشمن
ببین سر میشکنه تا وقتی سر داره
 
نزاشتن هم صدایی رو بلد باشیم
نزاشتن حتی با هم دیگه بد باشیم
 
کتابهای سفید و دوره میکردیم
 که فکر شب ، کلاهی از نمد باشیم

شهیار قنبری ...

لطفا ادامه ترانه را در ادامه مطلب بخوانید.

لالالالا دیگه بسه گل لاله ...

لالا لالا دیگه بسه گل لاله
 
بهار سرخ امسال مثل هر ساله
 

هنوزم تیر و ترکش قلب و میشناسه
 
هنوز شب زیر سرب وچکمه میناله
 

نخواب آروم گل بی خوار و بی کینه

نمی بینی نشسته گوله تو سینه؟
 

آخه بارون که نیست رگبار باروته
 
سزای عاشقای خوب ما اینه
 

نترس از گوله ی دشمن گل لادن

که پوست شیره پوست سرزمین من
 

اجاق گرم سرمای شب سنگر
 
دلیل تا سپیده رفتن و رفتن
 

بخواب آروم گل بادوم نا باور
 
گل دل نازک خسته ، گل پرپر
 

نگو باد ولایت پرپرت کرده

دلاور قد گشیدن رو بگیر از سر
 

دوباره قد بکش تا اوج فواره

نگو این ابر بی بارون نمی زاره
 

مثل یار دلاور نشکن از دشمن

ببین سر میشکنه تا وقتی سر داره
 

نزاشتن هم صدایی رو بلد باشیم

نزاشتن حتی با هم دیگه بد باشیم
 
 

کتابهای سفید و دوره میکردیم
 
که فکر شب ، کلاهی از نمد باشیم
 

نگو رفت تا هزار آفتاب ، هزار مهتاب

نگو کو تا دوباره بپریم از خواب
 

بخون با من نترس از گوله ی دشمن

بیا بیرون ، بیا بیرون ، از این مرداب
 

نگو تقوای ما تسلیم و ایثاره

نگو تقدیر ما صد تا گره داره
 

به پیغام کلاقهای سیاه شک کن
 
که شب جز تیرگی چیزی نمیاره
 

نخواب وقتی که هم بغضت به زنجیره
 
نخواب وقتی که خون از شهر سرازیره
 

بخون وقتی که خوندن معصیت داره
 
بخون با من بیا با من نگو دیره
 

سکوت شیشه های شب غمی داره
 
ولی خشم تو مشت محکمی داره
 

عزیز جمعه های عشق و آزادی
 
کلاغ پر بازی با تو عالمی داره
 

بخواب ای حسرت سفره ، گل گندم
 
نباش تو دالونهای قصه سردرگم
 

نخواب رو بالش پرهای پروانه
 
که فریاد تو رو کم داره این مردم
 

لالا لالا دیگه بسه گل لاله........

شهیار قنبری ...